görsel

3 eylül 2016... zaman makinesi bulunsa, tek bi hakkım olsa, o kararları veren, o sözleri söyleyen kendimi canlı canlı kıyma makinesine sokarım. kafamı sikim.

moruk muhtemelen sen de beş para etmez bi adamsın bu polisler tarafından işkenceyle öldürülmen gerektiği anlamına mı geliyo o zaman? soru sadece.

bülent ortaçgil - bozburun

“sevdiğim uzakta, belki uyumaktadır.”

sevdanın son vuruşu, ayrılık zor ve kış güneşi. bi tane seçemedim maalesef...

4-5 saat önce instagramda dolaşırken art arda ali ece ve ırmak kazuk’un paylaşımlarını görünce şok oldum. evet hastaydı ve uzun zamandır mücadele ediyodu ama ben yine yeneceğini düşünüyodum. bizzat tanışmıyoduk fakat kalbim öyle sızladı ki sanki ailemden biri vefat etti. uzun süre kendime gelemedim. sonra düşündüm neden bu kadar etkiledi diye ve buldum. okuldan gelir ntv sporu açardım ekranda o ve onun sesi olurdu, haber ya da maç özeti anlatırdı. gece uyku tutmaz ntv sporu açardım la liganın la liga olduğu zamanlarda maç anlatırdı. son yıllarda da süper lig maçlarını anlatıyodu. sesi sanki aileden birinin sesi gibi olmuştu ve alışkanlık yapmıştı. yılbaşında, bayramlarda vs kimseye mesaj atmam ama okumayacağını bildiğim halde mesaj atmışım şimdi gördüm. twitterdaki şakalarını, mutlu akşamlar dileyişini ve kocaman gülümsemesini hiçbi zaman unutmiycam. huzur içinde yatsın.
görsel

boyum 1.90, kilom 80. 4 senedir vücut geliştirme ile uğraşıyorum. tekvando ve kick box geçmişim var. kısacası teke tek alamayacağım çok az kişi var diyen vatandaş sorduk mu aq? bu ne kafası lan

beyinsiz arkadaşım soran olmadı elbette. sadece kavga etmemeyi tercih etmeyi kırıklık, korkaklık, güçsüzlük vs sanmayın diye söyledim.

ekşi sözlük yazarı her konuda %100 haklı. “burası ortadoğu, buranın kendi kuralları vardır, inip dövseydi” diyen alık arkadaşlar hayatta kaybedecek şeyleri olmayan bomboş kişiler olabilirler fakat biz normal insanların hayatları bu kadar ucuz değil. boyum 1.90, kilom 80. 4 senedir vücut geliştirme ile uğraşıyorum. tekvando ve kick box geçmişim var. kısacası teke tek alamayacağım çok az kişi var. fakat ekmek keser gibi insan kesilen, texas’a dönmüş bu coğrafyada yol verme, yan baktın, omuz attın kavgası yapmayı, gün sonunda katil ya da maktül olmayı akıl dışı buluyorum. hele yanımda sevdiğim kadın, annem, çocuğum vs varken. size de naçizane önerim, böyle sikindirik sebepler yüzünden ne kendi canınızı ne de başkalarının canını yakmayın.

“hevesim olsa param olmuyo, param olsa hevesim...”

ortaokulda başlayan ve üniversitenin başına kadar devam eden kilo problemim vardı. o yüzden benim de olmadı. yalnız 11. sınıfta çıkma teklifi almıştım bi kızdan o haldeyken bile fakat o dönem şu an da halen aşık olduğum kadın için kabul etmemiştim. liseden beri “o”seksüelim napalım...

cem yılmaz, can yılmaz, zafer algöz, burak aksak ve ushan çakır

2 senedir sakladığım rakıyı birazdan açacağım. heyecanlıyım. (bkz: beylerbeyi)

32. gün 28 şubat müziğini dinleyerek bazı hayaller kuruyorum.

yonca lodi’nin her dinlediğimde içimi sızlatan şarkısının can yakan kısmı. hadi, bul bi bahane be.

(bkz: vanilla sky) denince aklıma gelen ilk şeylerden biri.

staj yaparken her gün sinir krizi geçirmeme sebep olan durumdu bu. notları benden düşük olan sınıf arkadaşım kızı genel merkezde bi ofise yolladılar. bütün gün bahçede, hobi odasında ve sıcacık ofiste takıldı. free fridaylerde biraları hüpletti, bütün organizasyonlara katılarak bi kurumdan alabileceği her şeyi ekmek banarak aldı. bense aynı kurumun allahlık bi deposunda sivaslı depocu abilerin kafa yarmalı kavgalarına, adıyamanlı laftan anlamayan tırcı abilerin triplerine, asker bozması bunak müdürün kaprislerine katlandım. her gün depoda tır yükleyip boşaltmaktan, numune toplamaktan, raf dizmekten, ofis temizlemekten, çay kahve yapmaktan, sinir ve stresten 30 kilo verdim. üstelik doğru düzgün yemek vermedikleri ve koca depoda benim evimin oralardan geçen servis olmadığı(!) için yolu yemeği de kendim karşılamak durumunda kaldım. 9 ay boyunca çalışırken yırttığım pantolonun, tişörtün, eskittiğim ayakkabının haddi hesabı yok. hakkım helal değil bu eşitsizliğe.

2018. sonra hiçbi şey eskisi gibi olmadı.

olayın oluşu ve sonrasında yaşananları okuduğumda kanım dondu. orklar bile sizin yanınızda küçük osman gibi kalır vahşi orospu çocukları. bu işin artık boku çıktı. kadını erkeği, muhafazakarı seküleri, genci yaşlısı hep birlikte bi şeyler yapılmalı. bi sonrakinin sizin sevdiğiniz bi insan olmamasının garantisi yok. allah rahmet eylesin pınar’a da. umarım çok acı çekmemiştir...

beni hiç şaşırtmadı. sokaklar böyle tereslerle dolu. kanaat önderi filan değilim ama cidden sokakta, trafikte vs eften püften sebepler yüzünden kimseyle münakaşaya girmeyin arkadaşlar. çünkü bu piranalar ceza almayacaklarını bildikleri ve kaybedecek bi şeyleri olmadıkları için kalleşlik yapmanın, can yakmanın fırsatını kolluyolar.

kokuşmuş feto numaraları... en komiği de efsanesi hakan şükür olan takım taraftarının ciddiye alıp laf söylemesi...